Το τυραννικό καθεστώς Χότζα (Ιστορία της Βορείου Ηπείρου (Μέρος 19-ο)

Το τυραννικό καθεστώς Χότζα (Ιστορία της Βορείου Ηπείρου (Μέρος 19-ο)

Γράφει ο  Πάνος Ν. Αβραμόπουλος

Η λήξη του αιματηρού Β΄ παγκοσμίου πολέμου και με την εγκαθίδρυση του αιμοσταγούς καθεστώτος της κομμουνιστικής δικτατορίας του Ενβέρ Χότζα, δρομολόγησε μια από τις μελανότερες περιόδους, στην μακραίωνη τραγική ιστορία του Βορειοηπειρωτικού ελληνισμού. Οι διώξεις, οι φυλακίσεις, οι εκτοπισμοί, οι δολοφονίες και ο απηνής διωγμός, προς την γλώσσα, την ελληνορθόδοξη ταυτότητα και την πολιτισμική ιδιοπροσωπεία των Βορειοηπειρωτών, δεν είχαν ξαναγνωρίσει ποτέ άλλοτε μέρες τόσης μεγάλης δόξης !!! Σύμπας ο βορειοηπειρωτικός ελληνισμός χτυπήθηκε ανηλεώς από το κομμουνιστικό καθεστώς και άφησε πίσω του ηθικά ερείπια, άφατο πόνο, θλίψη και ανθρώπινα συντρίμμια ! Τα 45 χρόνια της δικτατορίας του Ενβέρ Χότζα καταγράφονται ως η πιο οδυνηρή σύγχρονη ιστορική περίοδος του βορειοηπειρωτικού ελληνισμού. Οι θηριωδίες και η τρομοκρατία του δεν είχαν σε τίποτα να ζηλέψουν, από το σκοτάδι και την ηθική βαρβαρότητα της οθωμανικής δουλείας. 

Στα 1967 καταργήθηκε με αλβανικό νόμο η θρησκεία, οι ιερείς αναγκάστηκαν να αποποιηθούν με τρομοκρατικές μεθόδους την ιδιότητά τους, φυλακίζονταν, εκτοπίζονταν και όσοι προέβαλλαν περαιτέρω αντίσταση, εκτελούνταν. Οι εκκλησίες κατεδαφίστηκαν και όσες παρέμειναν όρθιες, για να ευτελιστεί ο ορθόδοξος χαρακτήρας τους, μετασκευάστη-καν σε κινηματογράφους, σταύλους, αποθήκες και γυμναστήρια ! Αυστηρώς και δια ροπάλου ποινικοποιήθηκε οιαδήποτε δημόσια ορθόδοξη λειτουργία, αλλά και κάθε ακόμα προσωπική λατρευτική ορθόδοξη εκδήλωση. Η υιοθέτηση της ορθόδοξης ταυτότητας , από κάθε βορειοηπειρώτη εθεωρείτο ποινικό αδίκημα και συνταυτίζονταν νομικά με πράξη εθνικής προδοσίας. Ενδεικτικό του κλίματος της ηθικής τρομοκρατίας, που ασκούσε ο αιμοσταγής Ενβέρ Χότζα, είναι το γεγονός, ότι ακόμα και αυτή η χάραξη του σχήματος του σταυρού, εκλαμβάνονταν ως ποινικό αδίκημα και ακολουθούνταν με ποινή πολυετούς φυλάκισης. 

Μετά την ελληνορθόδοξη ταυτότητα, απηνή διωγμό εδέχθη και η ελληνική παιδεία. Για το θεαθήναι και μόνον διδάσκονταν περιστασιακά τα ελληνικά, σε μερικά μόνον μικρά χωριά. 

Αλλά στις μεγάλες πόλεις κεντρικές εστίες του βορειοηπειρωτικού ελληνισμού, όπως Κορυτσά, Άγιοι Σαράντα, Χειμάρρα, Δέλβινο, Αργυρόκαστρο και Αυλώνα, τα ελληνικά ήταν στο πυρ το εξώτερον. Ενώ πέρα από το εξοβελισμό τους από τις παραπάνω πόλεις και αυτή η ομιλία των ελληνικών στην καθημερινή ζωή, επέσυρε τη δίωξη για όσους τα μιλούσαν.  Σε αυτό το πλαίσιο  ανθελληνισμού και τρομοκρατίας, τα σχολεία μετεβλήθησαν σε άνδρα της αλβανικής προπαγάνδας και σε ορμητήρια αλλοτρίωσης της εθνικής τους ταυτότητας και αποχριστιανοποίησης, των ελληνοπαίδων. 

Αλλά προκειμένου το τυραννικό καθεστώς  να αποκόψει κάθε δυνατή επικοινωνία, με το εθνικό κέντρο την Ελλάδα, προχώρησε και σε άλλες τρομοκρατικές μεθόδους. Εγκατέστησε στα χερσαία σύνορα με την Ελλάδα θανατηφόρα ηλεκτροφόρα συρματοπλέγματα, ενώ στα θαλάσσια σύνορα, πελώριοι προβολείς παρακολουθούσαν τυχόν φυγάδες. Και απέναντι σε αυτές τις τρομοκρατικές και απάνθρωπες μεθοδεύσεις, το όνειρο δεκάδων βορειοηπειρωτών, να προσφύγουν στην αγκαλιά της μητέρας πατρίδας και να λυτρωθούν από την τυραννία του Χότζα, συνοδεύτηκε με θάνατο ! Το καθεστώς Χότζα αρνήθηκε και εκδίωξε με κάθε διωκτικό μέσο την ελληνική αυτοσυνειδησία των Βορειοηπειρωτών. Ανηλεή χτυπήματα δέχτηκε και ο θεσμός της ελληνικής οικογένειας. Κινητροδοτήθηκαν από τον Χότζα οι γάμοι Βορειοηπειρωτών με μουσουλμάνες. Και όποιες οικογένειες αντιδρούσαν σ΄ αυτή την μεθόδευση εθνικής αλλοτρίωσης, εκτοπίζονταν στην κεντρική και την Βόρειο Αλβανία. Στους 100.000 περίπου υπολογίζονται οι Βορειοηπειρώτες που εκτοπίστηκαν, οι οποίοι συνάμα καταναγκάστηκαν σε αλλαγή του ελληνικού ονόματός τους, με μουσουλμανικό.

Και μια ακόμα δόλια μεθόδευση του Χότζα, έρχεται να αλλοιώσει και να αλλοτριώσει την εθνική ιδιοπροσω-πεία των Βορειοηπειρωτών. Μετα-φέρει εποίκους από την Βόρειο Αλβανία και τους εγκαθιστά στις βορειοηπειρωτικές πόλεις, παράσχο-ντάς τους δελεαστικά κίνητρα για να εκφυλίσουν δημογραφικά τον βορειοηπειρωτικό χαρακτήρα τους. Αρκετά αμιγή αλβανικά χωριά έτσι «εμφυτεύονται» ανάμεσα στις βορειοηπειρωτικές πόλεις, για να τις αλλοτριώσουν ως προς την εθνική και πολιτισμική τους ιδιοσυστασία. Οι φυλακισμέ-νοι που προέταξαν αντίσταση στην προσπάθεια του Χότζα να τους αποχριστιανοποιήσει και να αλλοτριώσει τη εθνική τους ταυτότητα, αριθμούνται σε 25.000 περίπου Βορειοηπειρώ-τες, πολλοί εκ των οποίων εξέπνευσαν από τις απάνθρωπες και τραγικές συνθήκες κράτησής τους. 

Η περίοδος Χότζα θεωρείται η πιο σκαιά ηθικά περίοδος τρομοκρατίας και απηνούς διωγμού, του Βορειοηπειρωτικού ελληνισμού. Οι Βορειοηπειρώτες στα μακρά χρόνια του Χότζα χτυπήθηκαν και κυνηγήθηκαν απηνώς, στην ορθόδοξη ταυτότητά τους και στον πυρήνα της ελληνικής εθνικής ιδιοσυστασίας τους. Η πτώση του ειδεχθούς καθεστώτος του Χότζα κατέδειξε ανάγλυφα, τον ανείπωτο τρόμο και ζόφο που είχε επιβληθεί και τα ανθρώπινα ερείπια που άφησε πίσω του. Είναι η οδυνηρότερη περίοδος του σύγχρονου βορειοηπειρωτικού ελληνισμού…

*Ο συγγραφέας Πάνος Ν. Αβραμόπουλος, είναι Α΄ Αναπληρωματικός Δημοτικός Σύμβουλος Αθηναίων                                                         
www.panosavramopoulos.blogspot.gr