Τα αστέρια του Ελληνικού κινηματογράφου: Νίκος Αβαγιανός.

 Τα αστέρια του Ελληνικού κινηματογράφου: Νίκος Αβαγιανός.

Του Πάνου Αυγουστή*

O Νίκος Αβαγιανός είναι ηθοποιός, χορευτής, ερμηνευτής, διασκεδαστής και παρουσιαστής. Πήγε στη δραματική σχολή πριν καν τελειώσει το εξατάξιο Γυμνάσιο. Τελείωσε το σχολείο ταυτόχρονα με τη σχολή. Ξεκίνησε σαν κομπάρσος στο Θέατρο Ακροπόλ. Χόρεψε σε μικρορολάκια σε όλα τα μιούζικαλ του Γιάννη Δαλιανίδη στο θέατρο και τον κινηματογράφο. Ο Δαλιανίδης, επειδή τον ήξερε από παιδί, τον δήλωνε σαν χορευτή, γιατί το μεροκάματο του χορευτή ήταν μεγαλύτερο από του ηθοποιού. Δίχως να έχει κάνει ποτέ του χορό στην παράσταση «Οι Εραστές του Ονείρου» στο θέατρο Βέμπο το όνομα του φιγουράριζε στη μαρκίζα ως σολίστ. Μετά συνεργάστηκε με την Έλλη Λαμπέτη στη «Γλυκιά Ίρμα» και στο «Βυσσινόκηπο» του Τσέχωφ.

Ακολούθησαν κι άλλες σημαντικές παραστάσεις ώσπου απρόσμενα το τραγούδι μπήκε στη ζωή του.

Δεν είχε σκεφτεί ποτέ ότι θα γινόταν τραγουδιστής.

Πήγαινε σε μια εξαιρετική δασκάλα που του είχε συστήσει η Δήμητρα Γαλάνη για να βελτιώσει τις επιδόσεις του στα μιούζικαλ. Ένα βράδυ βρέθηκε στα μπουζούκια, στην «Αδυναμία» του Λευτέρη Ψιλόπουλου.

Στην παρέα θέλαν να του κάνουν πλάκα, και είπαν στον Ψιλόπουλο πως τραγουδάει.

Εκείνος τον γνώριζε σαν θαμώνα, πήγαινε συχνά εκεί με τη Ζωή Λάσκαρη και το Τόλη Βοσκόπουλο και άλλως γνωστούς «ξενύχτες».

Τον είχε άκουσε, του άρεσα και κάπως έτσι, το 1974 βρέθηκε στην πίστα.

Άρχισε να φτιάχνει ένα όνομα σαν ερμηνευτής και βρέθηκα στου «Καρουσάκη», που τότε είχε τα μεγάλα του σουξέ.

Εκεί γνώρισε την αγαπημένη του Πίτσα Παπαδοπούλου. Μετά δούλεψε με τον Καφάση και την Άννα Χρυσάφη.

Αργότερα συνεργάστηκε με τη Μοσχολιού, τον Μπιθικώτση…

Στη «Φαντασία» δούλεψε με τον Διονυσίου και με τους Τσιτσάνη, Μπέλλου, Σακελλαρίου, Τζένη Βάνου και τον Σταμάτη Κόκοτα όπου μοιράστηκαν το ίδιο πάλκο.

Επίσης συνόδευσε τη Βίκυ Μοσχολιού στην τελευταία ζωντανή εμφάνιση στο Regency Casino της Θεσσαλονίκης. Ήταν μαζί της κατόπιν δικής της πρότασης. Πάντα όμως θεωρούσε τον εαυτό του ηθοποιό που προσπαθεί να ερμηνεύσει το τραγούδι, το στίχο, την ατμόσφαιρα, την αλήθεια του.

Φιλμογραφία

Ένα έξυπνο-έξυπνο μούτρο (1945)[υπάλληλος ζαχαροπλαστείου]

Γοργόνες και μάγκες (1968)

Μαριχουάνα stop! (1971)

Ο κατεργάρης (1971)

Μια ελληνίδα στο χαρέμι (1971)

Το κοροϊδάκι της πριγκηπέσσας (1971)

Ο μάγκας με το τρίκυκλο (1972)

Αιχμάλωτοι του μίσους (1972). Πηγή: greekactor.blogspot.com

*Ο Πάνος Αυγουστής είναι M.Sc βιβλιοθηκονόμος του Πανεπιστημίου Αθηνών.

www.politikanet.eu