Oι ηθοποιοί της Φίνος Φίλμ: Παύλος Λιάρος.

Oι ηθοποιοί της Φίνος Φίλμ: Παύλος Λιάρος.
Του Πάνου Αυγουστή*
Ο ηθοποιός Παύλος Λιάρος ξεχώρισε για το ταλέντο του στην κωμωδία. Η καριέρα του ήταν πλούσια στον ελληνικό κινηματογράφο μέχρι το τέλος της δεκαετίας του ’70. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1943 και σπούδασε υποκριτική στη Σχολή Κώστα Μιχαηλίδη.Το ντεμπούτο του στον κινηματογράφο έγινε το 1963 με τον ρόλο του Ηλία στην ταινία, “Το κάθαρμα” σε σκηνοθεσία Νίκου Φώσκολου.
Οι ταινίες στις οποίες συμμετείχε ο Παύλος Λιάρος ήταν “Τρελά κορίτσια, απίθανα αγόρια”, “Αγάπησα έναν προδότη”. “Δύο πόδια σ’ έναν παπούτσι”, “Ο τζαναμπέτης”, “Οι σφαίρες δεν γυρίζουν πίσω”. “Γαβριέλα, η αμαρτωλή της Αθήνας”, “Κατηγορώ την κοινωνία”, “Λολίτες της Αθηνάς”.
Τη δεκαετία του ’70 ο Παύλος Λιάρος πήρε μέρος στις ταινίες που ήταν βασισμένες σε ιστορικά γεγονότα, “Υποβρύχιον Παπανικολής” και “Καλάβρυτα 1821”. Παράλληλα, ασχολήθηκε και με τη συγγραφή σεναρίου. Υπήρξε ο σεναριογράφος των ταινιών “Βρώμικες κυρίες”, “Κολασμένες ψυχές στα δίχτυα της ηδονής” και “Η μεγάλη απόφαση”. Η τελευταία του εμφάνιση στον κινηματογράφο ήταν το 1979 με την ταινία “Τζακ ο καβαλάρης”.
Παράλληλα εργάστηκε σε τηλεοπτικές παραγωγές στην ΥΕΝΕΔ και μεταξύ άλλων έπαιξε στις σειρές: Λέσχη μυστηρίου: Επικίνδυνη νύχτα”, “Οι προστάτες του νόμου”, “Ποιος είναι ο ένοχος” και “Υποψίες”. Τη δεκαετία του ’80 σκηνοθέτησε ορισμένες βιντεοταινίες και ντοκιμαντέρ.
Ο Παύλος Λιάρος είχε περιγράψει την εποχή που μεγάλωσε. «Ήμασταν φτωχή οικογένεια, αλλά πολύ τίμια. Ούτε ο πατέρας μου ούτε η μάνα μου ήθελαν να γίνω ηθοποιός. Ήμουν μοναχοπαίδι και καταλαβαίνεις. Θυμάμαι τον παππού μου που μου έλεγε “βρε συ, ξέρεις ποιοι γίνονται ηθοποιοί; Οι κόρες και οι γιοι των πουτ…ων”. Το είχαν τόσο χαμηλού επιπέδου. Μεγάλωσα στου Ψυρρή και ήμουν πολύ ατίθασος. Ο πατέρας μου, τις πέντε μέρες από τις επτά της εβδομάδας, με έδερνε, (γέλια). Ήμουν όμως καλός μαθητής και με καθόλου διάβασμα.
Όταν ήμουν έφηβος, χόρευα πολύ ωραίο ροκ εν ρολ και οι γκόμενες χάζευαν. Όταν έφευγα από τα κλαμπ, είχα πάντα τρία τέσσερα τηλέφωνα από τα κοριτσόπουλα που με είχαν ερωτευτεί. Την εποχή εκείνη, λοιπόν, μεσουρανούσαν ο Κακκαβάς και ο Μπάρκουλης. Και με το μυαλό μου έλεγα: “Πιο ωραίοι είναι αυτοί από μένα; Θα γίνω ηθοποιός”. Και κάπως έτσι ψωνίστηκα με τον κινηματογράφο», είπε ο Παύλος Λιάρος.
Φιλμογραφία
Ταινίες
Έτος Τίτλος ταινίας
1963 Κάθαρμα
1964 Κραυγή
1965 Λολίτες της Αθήνας
1966 Γαβριέλα η αμαρτωλή της Αθήνας
1966 Κατηγορώ την κοινωνία
1966 Ο Ψαρόγιαννος
1966 Τα μυστικά της αμαρτωλής Αθήνας
1967 Ο στρίγγλος που έγινε αρνάκι
1967 Οι σφαίρες δεν γυρίζουν πίσω
1969 Αγάπησα έναν προδότη
1969 Ο τζαναμπέτης
1969 Τα Δυο Πόδια σ’ ένα… Παπούτσι!
1970 Όμορφες μέρες
1970 Καλάβρυτα 1821
1970 Τρελά κορίτσια απίθανα αγόρια
1970 Χρηστινιώ, ο θρύλος μιας αγάπης
1971 Ζητείται επειγόντως γαμπρός
1971 Η αρχόντισσα του κάμπου
1971 Μια βοσκοπούλα αγάπησα
1971 Υποβρύχιον Παπανικολής
1972 Στον ίλιγγο της αμαρτίας
1972 Υπέροχες νύφες κορόιδα γαμπροί
1973 Κολασμένες ψυχές στα δίχτυα της ηδονής
1974 Άγουρη σάρκα
1975 Βρώμικες κυρίες
1977 Η μεγάλη απόφασις
1979 Τζακ ο καβαλλάρης
1985 Ο δολοφόνος φορούσε σμόκιν
1987 Sτούμπερμαν… αγάπη μου…
1988 Ένα μωρό για τρεις. Πηγή: ellinikoskinimatografos.gr
*Ο Πάνος Αυγουστής είναι M.Sc βιβλιοθηκονόμος του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Δημοσίευση σχολίουDefault CommentsFacebook Comments