Οι ηθοποιοί της Φίνος Φίλμ: Γιώργος Μούτσιος.
Οι ηθοποιοί της Φίνος Φίλμ: Γιώργος Μούτσιος.
Του Πάνου Αυγουστή*
Γεννήθηκε στην Καλαμάτα στις 31 Ιανουαρίου 1932.Η αγάπη του για την τέχνη φάνηκε πολύ νωρίς παρασύροντας και τις δύο αδελφές του, Σοφία και Μαρία Μουτσίου. Σπούδασε αρχικά μουσική και τραγούδι στο Ελληνικό Ωδείο, (με την Άννα Σαραντίδου) και θέατρο στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Ωδείου.
Μόλις ολοκλήρωσε τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις ο Γιώργος Μούτσιος συνέχισε ανώτερες σπουδές φωνητικής στη Μουσική Ακαδημία της Βιέννης (με την Ελίζαμπεθ Ραντό) και ακολούθως θέατρο και σκηνοθεσία στο Reinhardt Seminar.
Πρώτη του εμφάνιση στη θεατρική σκηνή την είχε κάνει σε ηλικία 19 ετών σε μια παράσταση αρχαίου δράματος “Οιδίπους Τύραννος” του Σοφοκλή με το Εθνικό Θέατρο.
Εκ της επιτυχίας που σημείωσε συμμετείχε ως μέλος του χορού και στις τρεις σεζόν 1951, 1952 και 1955, όταν το έργο ανεβάστηκε στους Δελφούς, στην Επίδαυρο και σε περιοδεία στο εξωτερικό. Επίσης με το Εθνικό Θέατρο έλαβε μέρος στο Φεστιβάλ των Εθνών στο Παρίσι.
Στο ίδιο φεστιβάλ, με το Θέατρο Τέχνης ο Γιώργος Μούτσιος συμμετείχε στους “Όρνιθες”, όπως επίσης και στο Φεστιβάλ Σαίξπηρ στο Λονδίνο. Συνολικά εμφανίστηκε σε 8 έργα που ανεβάστηκαν από το Εθνικό Θέατρο με τελευταίο την “Απαγωγή της Σμαράγδως” το 1955.
Σημαντικότερη απ΄ όλες στη συνέχεια θεατρικές του παραστάσεις που αποτέλεσε και σταθμό στην ανάδειξή του ήταν όταν δίδαξε και τραγούδησε σε μουσική Μ. Χατζιδάκι στους “Όρνιθες” του Αριστοφάνη σε σκηνοθεσία Κάρολου Κουν από το Θέατρο Τέχνης το 1960 που έμεινε και ιστορική, ενώ συμμετείχε και στον δίσκο του Μ. Χατζιδάκι “Κύκλος του CNS”.
Ο Γιώργος Μούτσιος στο θέατρο εργάστηκε τόσο ως ηθοποιός όσο και ως θιασάρχης, παίζοντας με την Αλίκη Βουγιουκλάκη, Έλλη Λαμπέτη, Σμαρούλα Γιούλη, Τζένη Ρουσσέα κ.ά. Σύζυγός του ήταν η επίσης ηθοποιός Δέσποινα Νικολαΐδου όπου μαζί συγκρότησαν θίασο το 1977.
Παράλληλα ο Γιώργος Μούτσιος ανέπτυξε σπουδαία καριέρα και ως ηθοποιός του ελληνικού κλασικού πλέον κινηματογράφου με πρώτη του κινηματογραφική εμφάνιση στην ταινία “Ριρίκα” το 1951, σε σκηνοθεσία του Φρίξου Ηλιάδη.
Στις ταινίες που ακολούθησαν της λεγόμενης χρυσής περιόδου ο Γιώργος Μούτσιος έλαβε μέρος σε περισσότερες από 50, ερμηνεύοντας εκ του παρουσιαστικού του ρόλους αριστοκράτη, πλούσιου με καλές ή κακές προθέσεις με τόση επιτυχία που εναλλάσσονταν τα αισθήματα του κοινού από συμπαθητικού μέχρι αντιπαθητικού και αντίστροφα.
Χαρακτηριστικές υπήρξαν οι συμμετοχές του στις ταινίες “Η αγνή του λιμανιού” (1952, “Θα σε κάνω Βασίλισσα” (1964), “Θανασάκης ο πολιτευόμενος” (1964), “Αχ και νά ΄μουν άντρας” (1966), “Ο κράχτης” (1966), “Τρούμπα 67” (1967), “Κάποτε κλαίνε και οι δυνατοί” (1967), “Μήδεια” (1968), “Ο αετός των σκλαβωμένων” (1970), “Ο δρόμος των Ηρώων” (1971), “Εσχάτη προδοσία” (1971), “Ο Αντιφασίστας” κ.ά.
Τελευταία του κινηματογραφική εμφάνιση ήταν στην ταινία του Δ. Κολλάτου “Αλέξανδρος και Αϊσέ” (2002). Επίσης είχε συμμετάσχει στην αμερικανικής παραγωγής ταινία “Ο Λέων της Σπάρτης”, όπως αποδόθηκε στην ελληνική “The 300 Spartans”, που είχε γυριστεί στην Ελλάδα το 1962, σε σκηνοθεσία του Ρούντολφ Ματέ.
Η παρουσία του σε ραδιοφωνικές κυρίως θεατρικές εκπομπές και τηλεοπτικές σειρές υπήρξαν πολλές. Μάλιστα τη σειρά “Οι Θεοί του Ολύμπου”, σατυρική παρωδία της ελληνικής μυθολογίας, που είχε προβληθεί το 1978, την είχε σκηνοθετήσει ο Γιώργος Μούτσιος. Τελευταία εμφάνισή του στην τηλεόραση ήταν στη σειρά “Τα παιδιά της Νιόβης”. Σπουδαία υπήρξε επίσης η τηλεοπτική παρουσία περικοπών από την ιστορία της ελληνικής επιθεώρησης.
Τον Φεβρουάριο του 2010, σε εκδήλωση του πνευματικού κέντρου Παπάγου ο Γιώργος Μούτσιος τιμήθηκε για την συνολική προσφορά του στο θέατρο, στον κινηματογράφο και το τραγούδι.
Στην ευχαριστήρια ομιλία του ο Γιώργος Μούτσιος ανέφερε μεταξύ άλλων: «Ο δρόμος της ζωής δεν είναι μόνο καλός, είναι και κακοτράχαλος. Είχα μια περιπέτεια με την υγεία μου, συνεχίζω το ταξίδι μου, δεν έχω φτάσει ακόμη στην Ιθάκη. Τα “όχι” που είπα ήταν περισσότερα από τα “ναι”, αλλά πιστεύω ότι διατήρησα την αξιοπρέπειά μου. Σε δύο ανθρώπους θέλω να σταθώ: στη δασκάλα μου στη Βιέννη, η οποία μου έμαθε πώς θα ήθελα να τραγουδήσω, και στον Μάνο Χατζιδάκι, που μου έμαθε πώς έπρεπε να τραγουδήσω».
Ήταν μόνιμος κάτοικος Δήμου Αγίας Παρασκευής, στην Αθήνα.
Από το 1999 αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας, τα οποία αντιμετώπισε με στωικότητα και εγκαρτέρηση. «Αν τσακιστεί το δέντρο, όλοι τραβιούνται μακριά. Σπάζει και πέφτει κάτω» δήλωσε σε συνέντευξή του (Espresso 29/4/2012) για τη μοναξιά που βίωνε και την εγκατάλειψη που ένοιωθε από τους φίλους και το «σινάφι» του.
Ο Γιώργος Μούτσιος έφυγε από τη ζωή στις 17 Ιουλίου του 2012 και κηδεύτηκε στο Νεκροταφείο Ζωγράφου. Ο αναπληρωτής υπουργός Παιδείας, Θρησκευμάτων και Πολιτισμού Κ. Τζαβάρας, στο συλλυπητήριο μήνυμά του εξήρε την προσφορά του στη τέχνη γενικά, την πολυπραγμοσύνη του αλλά και τη σεμνότητα και το ήθος του. Πηγή: ellinikoskinimatografos.gr
*Ο Πάνος Αυγουστής είναι M.Sc βιβλιοθηκονόμος του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Δημοσίευση σχολίουDefault CommentsFacebook Comments