Τα γλυπτά της Αθήνας: Μνημείο του Ρουμελιώτη Τσολιά - Monument of Soldier from Roumeli.

 Τα γλυπτά της Αθήνας: Μνημείο του Ρουμελιώτη Τσολιά - Monument of Soldier from Roumeli.

Του Πάνου Αυγουστή*

Τίτλος έργου: Μνημείο του Ρουμελιώτη Τσολιά

Θέση: Σίνα και Δαφνομήλη, Αθήνα (στην είσοδο του κτιρίου του Πνευματικού Κέντρου Ρουμελιωτών)

Έτος Κατασκευής: 1991

Υλικό Κατασκευής: Ορείχαλκος

Καλλιτέχνης: Νίκος Περαντινός

Από το 1963, στην Πλατεία Πάρκου της Λαμίας, δεσπόζει ο ανδριάντας του Ρουμελιώτη Εύζωνα, που πήρε μέρος στους βαλκανικούς πολέμους του 1912 – 1913, η ανέγερση του οποίου συνδέεται με την ιστορική μνήμη μιας εποχής, κατά την οποία η Ελλάδα, πέτυχε την ανάκτηση των εδαφών της, ελευθερώνοντάς τα, από τουρκική κατοχή και ολοκληρώνοντας τον τιτάνιο αγώνα που ξεκίνησε με την Επανάσταση του 1821. Ο ορειχάλκινος ανδριάντας, που από το 1963 εδράζεται στην πολυπληθέστερη ίσως πλατεία της Λαμίας, είναι έργο του Νίκου Περαντινού. Το 1991, ο Ν. Περαντινός, δημιούργησε αντίγραφο του παραπάνω έργου, σε μικρότερες όμως διαστάσεις και με ελάχιστες διαφορές μεταξύ τους, για να κοσμήσει την είσοδο του κτιρίου του Πνευματικού Κέντρου Ρουμελιωτών (Ρούμελης Μέλαθρον), τα αποκαλυπτήρια του οποίου έγιναν την 30/6/1991.Στη μαρμάρινη βάση του ανδριάντα, χαραγμένα τα λόγια «ΜΝΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗ ΤΣΟΛΙΑ ΣΥΜΒΟΛΟ ΑΡΕΤΗΣ, ΑΝΔΡΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΘΥΣΙΑΣ ΣΤΟ ΒΩΜΟ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ». Στην αριστερή πλευρά της βάσης, η ταυτότητα του γλύπτη «Ν. ΠΕΡΑΝΤΙΝΟΣ ΕΦΙΛΟΤΕΧΝΗΣΕ 1991».

Ο Νίκος Περαντινός (Αθήνα 1910 – Αθήνα 20 Ιουλίου 1991), ήταν Έλληνας γλύπτης, Παριανής καταγωγής. Θεωρείται ένας από τους σημαντικούς εκπροσώπους της κλασικιστικής αντίληψης της γλυπτικής του 20ού αιώνα στην Ελλάδα, επηρεασμένος βαθύτατα από την αρχαία ελληνική γλυπτική και τον ευρωπαϊκό κλασικισμό. Σε όλη τη διάρκεια της καλλιτεχνικής του πορείας παρουσίαζε ανθρωποκεντρικά έργα, ακολουθώντας τα εξιδανικευμένα πρότυπα της αρχαιοελληνικής γλυπτικής. Σπούδασε γλυπτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (Α.Σ.Κ.Τ.) της Αθήνας από το 1928 έως το 1933. Κατά τα έτη 1935 – 1940 εργάστηκε στο εργαστήριο γλυπτικής του Μιχάλη Τόμπρου. Το 1941, ο Περαντινός διορίστηκε μόνιμος γλύπτης του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου της Αθήνας, εγκατέλειψε όμως τη θέση αυτή το 1947 για να συνεχίσει τις σπουδές του στο Παρίσι. Το 1949, το έργο του «Ολυμπία» βραβεύθηκε με χάλκινο μετάλλιο στο Παρισινό Σαλόνι των Γάλλων Καλλιτεχνών. Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1951 και ανέλαβε και πάλι την παλιά θέση του στο Αρχαιολογικό Μουσείο, όπου εργάστηκε για την αναστήλωση αρχαίων γλυπτών. Το 1972 ο Περαντινός τιμήθηκε με το Α΄ Εθνικό Βραβείο Εικαστικών Τεχνών, ενώ το Μάρτιο του 1991, λίγους μήνες πριν το θάνατό του, η Ακαδημία Αθηνών του απένειμε το Αριστείο Καλών Τεχνών. Μετά το 1955, ο Περαντινός, ο οποίος ήταν δεινός μεταλλιοπλάστης, ασχολήθηκε και με την κατασκευή μεταλλίων, όπως οι μορφές των Ν. Καζαντζάκη, Ν. Γύζη, Κ. Καβάφη, Αγγ. Σικελιανού, Μαρίας Κάλλας κ. ά. Το 1979, φιλοτέχνησε αναμνηστικό χρυσό κέρμα των 10.000 δραχμών, με την ευκαιρία της ένταξης της Ελλάδας στην Ε.Ο.Κ. Έργα του Νίκου Περαντινού βρίσκονται στην Αθήνα και άλλες πόλεις της Ελλάδας καθώς και στο Υπουργείο Παιδείας της Γαλλίας, το Ινστιτούτο Καλών Τεχνών Τζων Κένεντυ στην Ουάσινγκτον κλπ. Πηγή: athenssculptures.com

*Ο Πάνος Αυγουστής είναι M.Sc βιβλιοθηκονόμος του Πανεπιστημίου Αθηνών.

www.politikanet.eu