Τα γλυπτά της Αθήνας: Κωνσταντίνος Βασιλεύς - King Konstantinos.
Τα γλυπτά της Αθήνας: Κωνσταντίνος Βασιλεύς - King Konstantinos.
Του Πάνου Αυγουστή*
Θέση: Πεδίον του Άρεως (κεντρική είσοδος)
Έτος Κατασκευής: 1938
Υλικό Κατασκευής: Ορείχαλκος
Καλλιτέχνης: Francesco Parisi
Πρόκειται για έναν έφιππο ανδριάντα του Βασιλιά Κωνσταντίνου Α’, ύψους 5.80 μέτρων. Ο βασιλιάς παρουσιάζεται ως στρατηλάτης κρατώντας στο δεξί χέρι στραταρχική ράβδο ενώ με το αριστερό κρατά τα ηνία του αλόγου του. Η συνολική ισορροπία του αγάλματος εξασφαλίζεται από το γεγονός πως το κεφάλι του βασιλιά είναι στραμμένο ελαφρώς δεξιά ενώ του αλόγου αριστερά. Ο «Βασιλεύς Κωνσταντίνος» έχει αποδοθεί απλά και ρεαλιστικά με πρόθεση να φανεί ανώτερος (εξού και το μεγάλο ύψος του αγάλματος) αλλά όχι απόμακρος από τον λαό. Ο ανδριάντας στηρίζεται σε καμπύλο βάθρο έξι βαθμίδων. Στο ύψος της τρίτης βαθμίδας υψώνεται ανάλημμα (δεξιά και αριστερά) κατά το καμπυλωτό σχήμα του βάθρου. Στην πρόσοψη παρατηρείται κι ένας ορειχάλκινος θυρεός με την επιγραφή: ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ. Αριστερά της σέλας διακρίνονται ανάγλυφα το βασιλικό στέμμα και το αρχικό «Κ».
Γλύπτης του έφιππου αυτού ανδριάντα είναι ο Francesco Parisi που γεννήθηκε στη Νάπολη στις 4 Μάρτη του 1874. Ήταν μαθητής του AchilleD'Orsi. Στη μεγάλη καριέρα του φιλοτέχνησε γυναικείες κεφαλές, προτομές και πορτρέτα. Πέθανε στη Ρώμη το 1956. Αξιοσημείωτο όμως είναι ότι η αρχιτεκτονική σύνθεση του μνημείου οφείλεται και στον ιταλό αρχιτέκτονα C. Vetriani.
Ο βασιλιάς Κωνσταντίνος Α’ ήταν πρωτότοκος γιος του βασιλιά Γεωργίου Α’ και της βασίλισσας Όλγας. Γεννήθηκε στις 2 Αυγούστου 1868 και πήρε το όνομα του πατέρα της μητέρας του, γεγονός που προσέφερε ελπίδες και συγκινησιακή φόρτιση σε όσους είχαν ασπαστεί τη «Μεγάλη Ιδέα» και το όνειρο ενός έθνους με πρωτεύουσα την Κωνσταντινούπολη. Ο Κωνσταντίνος ήταν θαυμαστής της Γερμανικής στρατιωτικής εκπαίδευσης και όταν ο Ελ. Βενιζέλος σχημάτισε κυβέρνηση εξέφρασε θαυμασμό για τον διάδοχο (τότε) Κωνσταντίνο. Έτσι, διορίστηκε γενικός επιθεωρητής του Ελληνικού Στρατού. Μάλιστα, στις 26 Οκτωβρίου του 1912 απελευθέρωσε τη Θεσσαλονίκη από τους Τούρκους κατά τους Βαλκανικούς πολέμους (ανήμερα του Αγ. Δημητρίου). Μετά την κατάληψη της Θεσσαλονίκης, ο Κωνσταντίνος μετέβη στο μέτωπο της Ηπείρου, όπου οδήγησε σε επιτυχές πέρας την πολιορκία του Μπιζανίου, καταλαμβάνοντας τα Ιωάννινα και απελευθερώνοντας την Ήπειρο. Το 1913 ανήλθε στον θρόνο, έπειτα από τη δολοφονία του Γεωργίου Α’. Κατά τον Β’ Βαλκανικό πόλεμο υπήρξε πάλι αρχιστράτηγος του Ελληνικού Στρατού και πέτυχε αξιοθαύμαστες νίκες εις βάρος των Βουλγάρων και γι’ αυτό έγινε πολύ δημοφιλής. Ωστόσο, όταν ξέσπασε ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος αυτός και ο Βενιζέλος ήρθαν σε ρήξη για το αν θα έπρεπε η χώρα να συμμετάσχει στον πόλεμο. Ο μεν πρώτος πρότεινε την ουδετερότητα, ο δε Βενιζέλος πρότεινε τη συμμετοχή της Ελλάδας στον παγκόσμιο πόλεμο, στο πλευρό της Αντάντ. Η στάση αυτή του Κωνσταντίνου προκάλεσε εκρήξεις οργής τόσο από το εσωτερικό όσο και από το εξωτερικό. Έτσι, πολλές από τις αρμοδιότητες του παραχωρήθηκαν στον Βενιζέλο κι ο ίδιος αναχώρησε για την Ελβετία. Παράλληλα, ο Βενιζέλος οργάνωσε μια ελληνική προέλαση προς την τουρκοκρατούμενη Μικρά Ασία. Στις εκλογές, όμως, του 1920 (1η Νοεμβρίου) ο Βενιζέλος ηττήθηκε οπότε, με δημοψήφισμα, ο Κωνσταντίνος ανέλαβε εκ νέου τον θρόνο και παρά τις προεκλογικές δεσμεύσεις των φιλοβασιλικών για λήξη της βενιζελικής προέλασης, ο ίδιος την συνέχισε. Βέβαια, τα όνειρα ήσαν «βραχύβια» αφού το 1922 επήλθε η «μικρασιατική καταστροφή» και η λεηλασία της Σμύρνης από τους Τούρκους. Μετά την καταστροφή απαιτήθηκε η παραίτηση του Κωνσταντίνου, όπως και έγινε. Το 1923 ο Κωνσταντίνος πέθανε σ’ ένα ξενοδοχείο στο Παλέρμο της Σικελίας. Το 1936, όμως, η σορός του μεταφέρθηκε στο Τατόι. Πηγή: athenssculptures.com
*Ο Πάνος Αυγουστής είναι M.Sc βιβλιοθηκονόμος του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Δημοσίευση σχολίουDefault CommentsFacebook Comments