Τα γλυπτά της Αθήνας: Γεώργιος Θεοτοκάς - George Theotokas.

 Τα γλυπτά της Αθήνας: Γεώργιος Θεοτοκάς - George Theotokas.

Του Πάνου Αυγουστή*

Τίτλος έργου: Γεώργιος Θεοτοκάς

Θέση: Πνευματικό Κέντρο Δήμου Αθηναίων, οδός Ακαδημίας (περίβολος)

Έτος Κατασκευής: 2000

Υλικό Κατασκευής: Ορείχαλκος

Καλλιτέχνης: Θεόδωρος Παπαγιάννης

Τοποθετήθηκε το Νοέμβριο 2000. Εδράζεται σε βέθρο από ορθομαρμάρωση, στην πρόσοψη του οποίου αναγράφεται με χρυσά γράμματα: «ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΘΕΟΤΟΚΑΣ ΑΝΗΓΕΡΘΗ ΕΠΙ ΔΗΜΑΡΧΙΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ Λ. ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΥ ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2000». Στην αριστερή πλευρά της βάσης χαμηλά: «ΣΤΗΘΗΚΕ ΜΕ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ Κ.Μ.Ε.Ε.Θ. ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΡΩΓΗ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ Κ. & Ε. ΟΥΡΑΝΗ». Ο γλύπτης έχει φιλοτεχνήσει ακόμα μία προτομή του Γ. Θεοτοκά, που βρίσκεται στη Χίο.

Την προτομή φιλοτέχνησε ο γλύπτης Θόδωρος Παπαγιάννης. Ο Θεόδωρος Παπαγιάννης γεννήθηκε στο Ελληνικό Ιωαννίνων το 1942. Σπούδασε στην Σχολή Καλών Τεχνών με δάσκαλο τον Γιάννη Παππά, και συνέχισε τις σπουδές του στην Μεσόγειο. Μετεκπαιδεύτηκε στο Παρίσι παρακολουθώντας μαθήματα που αφορούσαν νεότερα υλικά γλυπτικής. Το 1987 εκλέχτηκε αναπληρωτής καθηγητής της Σχολής Καλών Τεχνών και σήμερα είναι Διευθυντής του Α’ Εργαστηρίου Γλυπτικής. Έχει δημιουργήσει πολλά δημόσια γλυπτά και προτομές, ενώ φιλοτέχνησε μετάλλια και νομίσματα. Το μεγαλύτερο μέρος του έργου του Θεόδωρου Παπαγιάννη ευνοήθηκε από το κλίμα του Μεταμοντερνισμού. Ενθαρρυμένος επέστρεψε σε τοπικές παραδόσεις και, χρησιμοποιώντας απλά υλικά, απελευθερώθηκε από την αυστηρή συμμόρφωση στα διεθνή ρεύματα. Το έργο του αποπνέει γνησιότητα και αισιοδοξία, κυρίως όμως μια βαθιά ανθρωπιά.

Ο Γεώργιος Θεοτοκάς (27 Αυγούστου 1905 - 30 Οκτωβρίου 1966) ήταν Έλληνας λογοτέχνης και δικηγόρος. Αποτέλεσε έναν από τους εκπροσώπους της γενιάς του ’30. Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη και φοίτησε στο Ελληνογαλλικό Λύκειο της Κωνσταντινούπολης. Μετά τη Μικρασιατική καταστροφή το 1922, η οικογένεια Θεοτοκά εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Το 1927 αποφοίτησε από στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Στη συνέχεια μετέβη στο Παρίσι και στο Λονδίνο για να ικανοποιήσει τις πνευματικές και επαγγελματικές του αναζητήσεις: σπουδάζει νομικά, ιστορία, φιλοσοφία. Επέστρεψε λίγο αργότερα στην Αθήνα και εργάστηκε ως δικηγόρος. Παράλληλα, δραστηριοποιήθηκε έντονα στον πνευματικό χώρο. Το 1929 εξέδωσε το δοκίμιό του Ελεύθερο Πνεύμα, που εκ των υστέρων χαρακτηρίστηκε ως "μανιφέστο" της Γενιάς του '30 και συνεργαζόταν με λογοτεχνικά περιοδικά, ενώ το 1933 κυκλοφόρησε το πρώτο λογοτεχνικό του έργο, το πρώτο μέρος του μυθιστορήματος Αργώ. Η Ακαδημία Αθηνών τον βράβευσε με το Βραβείο πεζογραφίας το 1939 για το μυθιστόρημά του Το Δαιμόνιο. Το έργο του διακόπηκε όμως προσωρινά λόγω του ελληνοϊταλικού πολέμου του 1940. Κατατάχθηκε ως εθελοντής στον ελληνικό στρατό, όμως δεν πολέμησε στο αλβανικό μέτωπο, παρά τις πολλές προσπάθειές του να σταλεί στην πρώτη γραμμή. Αποπέμπεται και επανακατατάσσεται τον Μάρτιο του 1941. Ασχολήθηκε ξανά με τη λογοτεχνία μετά τον πόλεμο. Για την προσφορά του βραβεύτηκε με το Κρατικό Λογοτεχνικό Βραβείο το 1957, για το έργο του "Τα Προβλήματα του καιρού μας".Διετέλεσε διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου τις περιόδους 1945-1947 και 1952-1953. Ακόμη, υπήρξε ο πρώτος πρόεδρος του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος από το 1961 (έτος ίδρυσης του). Πηγή: athenssculptures.com

*Ο Πάνος Αυγουστής είναι M.Sc βιβλιοθηκονόμος του Πανεπιστημίου Αθηνών.

www.politikanet.eu