Το χαμένο ελληνικό λόμπυ …

Το χαμένο ελληνικό λόμπυ …

Γράφει ο  Πάνος Ν. Αβραμόπουλος

Τις  επόμενες μέρες ο πρωθυπουργός πραγματοποιεί το ταξίδι του στην υπερδύναμη – Αμερική,  σε μια περίοδο που το ελληνικό λόμπυ, βρίσκεται στο ιστορικό χαμηλό της ισχύος του. Το ίδιο λόμπυ που κάποτε μεσουρανούσε και είχε παράξει σπουδαία αποτελέσματα στο φάσμα της εξωτερικής μας πολιτικής. Να θυμηθούμε πως όταν ευρίσκετο στο maximum της ισχύος του και το Σκοπιανό  ήταν στην πιο κρίσιμη καμπή του, το ελληνικό λόμπυ, είχε κατορθώσει κάτι ανέφικτο ! Να επιβάλλει ο τότε αμερικανός πρόεδρος Μπούς στον κραταιό υπουργό Εξωτερικών του Μπέικερ, να υπαναχωρήσει στην θέση τους, της αναγνώρισης των πρώην Γιουγκοσλαβικών Δημοκρατιών. Μια απίστευτη δηλαδή παρέμβαση ! Σε μια εποχή που ο αοίδιμος αρχιεπίσκοπος Βορείου και Νοτίου Αμερικής Ιάκωβος, μπαινόβγαινε στην κυριολεξία στον  Λευκό Οίκο και συνδιαμόρφωνε την ατζέντα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. Και συνεδύαζε αρμονικά την σύνεση ενός φθασμένου ιεράρχη, με το πιο προηγμένο πολιτικό marketing της εποχής. Με την επικουρία ακόμα μερικών σπουδαίων ελληνοαμερικανών των lobbies, όπως ο Άγγελος Τσακόπουλος, που είχαν αναδυθεί μέσα από τα στελέχη του ελληνοαμερικανού Μάικλ Δουκάκη.

Εκ διαμέτρου αντίθετη είναι δυστυχώς η σημερινή εικόνα. Λείπουν οι μεγάλοι εκκλησιαστικοί ηγέτες, αφού για λόγους δικούς του εσωτερικούς, το Φανάρι επιλέγει εκκλησιαστικούς ταγούς με low profile. Σαφώς και ακολουθείται το ίδιο πρωτόκολλο από τα υψηλά πατριαρχικά στελέχη του Φαναρίου, με τις γνωστές μας ομογενειακές εκδηλώσεις και άλλα αντίστοιχα πολιτισμικά – κοινωνικά events. Όμως πέρα από το πρωτόκολλο και τις φιέστες έχει χαθεί η ουσία – ισχύς της ελληνικής ομογενειακής δύναμης, που κάποτε επετύγχανε τόσο σημαντικά και σπουδαία πράγματα. Για αυτό το Πατριαρχείο θα πρέπει να προσέξει πολύ ανασχεδιάζοντας τις «πολιτικές» του, σε ότι αφορά την ισχύ του αμερικανικού παροικιακού ελληνισμού. Ανοίγοντας διάπλατα τις πόρτες του τόσο στα ηγετικά στελέχη, όσο και στην λαϊκή βάση των ελλήνων ομογενών και συμβάλλοντας ενεργά στο χτίσιμο μιας νέας γενιάς στελεχών με υψηλό κύρος, στα ηγετικά κλιμάκια του Λευκού Οίκου, που θα σηκώσουν στους ώμους τους, το βάρος της υποστήριξης της εξωτερικής μας πολιτικής. Αν χαθεί αυτή η σπουδαία δομή ισχύος του ελληνισμού, που είναι σύμφυτη με το Πατριαρχείο στο Φανάρι, τα αποτελέσματα θα είναι οδυνηρά τόσο για αυτό, καθαυτό το Φανάρι, αλλά πολύ περισσότερο για τον ελληνισμό, που θα απολέσει ένα σημαντικό πυλώνα της διεθνοπολιτικής ισχύος του.

Ανεξαρτήτως της εκκλησίας, ο ελληνισμός της ομογένειας αλλοτριώνεται ραγδαία και εκσπάζουν οι αρμοί συνοχής του, με την εθνική μας ταυτότητα. Ελάχιστες λαμπρές εξαιρέσεις ορισμένοι Ελληνοκύπριοι, που πασχίζουν να ανασυγκροτήσουν το πάλαι ποτέ κραταιό ελληνοαμερικανικό λόμπυ. Παράγουν σημαντικό έργο όπως η κρίσιμη συμμαχία του ελληνικού, με το παντοδύναμο στις ΗΠΑ Ισραηλινού λόμπυ, αλλά θα πρέπει να έχουν μια πιο ουσιαστική εστίαση, στα διεθνοπολιτικά ζητούμενα του ελληνισμού.

Τούτες τις κρίσιμες μέρες – μεσούσης της οικονομικής μας οδύνης- παρουσιάζονται λαμπρές για την Ελλάδα διπλωματικές ευκαιρίες, δοθέντος ότι η Τουρκία εξελίσσεται σε ένα «ανεπιθύμητο» διπλωματικά ερωτηματικό για τις ΗΠΑ και την Ευρώπη ! Μπορεί συνεπώς η Ελλάς, να χειριστεί αριστοτεχνικά το «κενό ισχύος» της Τουρκίας και την δεινή της θέση και να αποκομίσει σημαντικά διπλωματικά οφέλη. Για να επιτευχθεί όμως ο σπουδαίος αυτός εθνικός στόχος, θα πρέπει να υφίσταται ένα ακμάζον και δυνατό σε ερείσματα ελληνοαμερικανικό λόμπυ, που θα κάνει την λεγόμενη δουλειά αιχμής. Κάτι που σήμερα λείπει επιδεικτικά. Επείγει – εχθές κιόλας έπρεπε να είχε γίνει – ο ελληνισμός, να ανασχεδιάσει την στρατηγική του, σε ότι αφορά το μείζονος σημασίας ελληνοαμερικανικό λόμπυ, πρίν απολεσθεί και άλλος πολύτιμος εθνικά χρόνος !

*Ο συγγραφέας Πάνος Ν. Αβραμόπουλος, είναι Α΄ Αναπληρωματικός Δημοτικός Σύμβουλος Αθηναίων
www.panosavramopoulos.blogspot.gr