Να αντισταθούμε στην απογοήτευση
https://www.tayromaxos.gr/2015/07/blog-post_634.html
«Μόνο αυτός που περπατά συνειδητοποιεί τη δύναμή του» Βάλτερ Μπένγιαμιν
Εμείς όλοι που περπατήσαμε πρόσφατα στους δρόμους υποστηρίζοντας το ΟΧΙ, κόντρα στα μηνύματα των καιρών και τις απειλιτικές κινδυνολογίες το νιώσαμε πολύ έντονα αυτό. Τη δύναμή μας. Και ήταν πολύ όμορφη αίσθηση. Και μας έδωσε ζωή. Και πίστη κι ελπίδα. Και υπόσχεση για το μέλλον. Γι αυτό δεν μπορώ να καταλάβω πόσο εύκολα και γρήγορα ξεχάστηκε αυτή η εμπειρία κι έδωσε τη θέση της στην απογοήτευση, το θυμό και την κατακραυγή σε αρκετούς υποστηρικτές. Είναι γεγονός πως στο ΟΧΙ και στο 61% συνυπήρξαμε με διαφορετικές αφετηρίες και στόχους ο καθενας, προβάλλοντας τις ατομικές και συλλογικές μας επιθυμίες που το δημοψήφισμα αυτό ενεργοποίησε. Με με κάποια κοινά που καλό θα ήταν κάποια στιγμή και με μια χρονική απόσταση από το συμβάν, να τα αναζητήσουμε σε βάθος. Είναι επίσης γεγονός πως η επιτυχία του ΟΧΙ μας ξεπέρασε, εξαπλώθηκε γρήγορα πολύ πέρα απ τα σύνορά μας κι ενέπνευσε τόσους άλλους πολίτες στην Ευρώπη να βγουν στους δρόμους και να μας στηρίξουν. Το κυριότερο; Έθεσε ξανά ερωτήματα ταυτότητας, ισότητας και δημοκρατίας, ανοίγοντας ένα δημόσιο διάλογο με συνομιλητές από όλο τον κόσμο για την Ευρώπη του σήμερα. Επιπλέον κλόνησε και αμφισβήτησε την ίδια υπόσταση της ΕΕ και των θεσμών της στρέφοντας την προσοχή από το οικονομικό στο πολιτικό ξανά. Σίγουρα όλα αυτά που συνέβησαν σε τόσο συμπυκωμένο χρόνο θα τα αναλύουμε και θα τα κουβεντιάζουμε για καιρό κι έτσι πρέπει. Να δούμε το δημοψήφισμα και το ΟΧΙ σαν μια εξαιρετική ευκαιρία εμβάθυνσης στον συλλογικό μας εαυτό. Η προσκόληση να ερμηνεύσουμε το ΟΧΙ σαν πρόθεση ολοκληρωτικής ρήξης, εκτός του ότι δεν ξέρουμε πόσους πραγματικά εκφράζει από το 61%, αποκτά και τελεολογικά χαρακτηριστικά. Ας αντισταθούμε στην ευκολία της απογοήτευσης και ας κρατήσουμε την ορμή, την αγωνιστική διάθεση και το όραμα. Αντί να γκρεμίσουμε με αφορισμούς και κατηγορίες προδοσίας τον κόσμο που γέννησε αυτό το βίωμα, να χτίσουμε πάνω του μια νέα προοπτική ζωής. Το οφείλουμε στους εαυτούς μας
www.artinews.gr
Εμείς όλοι που περπατήσαμε πρόσφατα στους δρόμους υποστηρίζοντας το ΟΧΙ, κόντρα στα μηνύματα των καιρών και τις απειλιτικές κινδυνολογίες το νιώσαμε πολύ έντονα αυτό. Τη δύναμή μας. Και ήταν πολύ όμορφη αίσθηση. Και μας έδωσε ζωή. Και πίστη κι ελπίδα. Και υπόσχεση για το μέλλον. Γι αυτό δεν μπορώ να καταλάβω πόσο εύκολα και γρήγορα ξεχάστηκε αυτή η εμπειρία κι έδωσε τη θέση της στην απογοήτευση, το θυμό και την κατακραυγή σε αρκετούς υποστηρικτές. Είναι γεγονός πως στο ΟΧΙ και στο 61% συνυπήρξαμε με διαφορετικές αφετηρίες και στόχους ο καθενας, προβάλλοντας τις ατομικές και συλλογικές μας επιθυμίες που το δημοψήφισμα αυτό ενεργοποίησε. Με με κάποια κοινά που καλό θα ήταν κάποια στιγμή και με μια χρονική απόσταση από το συμβάν, να τα αναζητήσουμε σε βάθος. Είναι επίσης γεγονός πως η επιτυχία του ΟΧΙ μας ξεπέρασε, εξαπλώθηκε γρήγορα πολύ πέρα απ τα σύνορά μας κι ενέπνευσε τόσους άλλους πολίτες στην Ευρώπη να βγουν στους δρόμους και να μας στηρίξουν. Το κυριότερο; Έθεσε ξανά ερωτήματα ταυτότητας, ισότητας και δημοκρατίας, ανοίγοντας ένα δημόσιο διάλογο με συνομιλητές από όλο τον κόσμο για την Ευρώπη του σήμερα. Επιπλέον κλόνησε και αμφισβήτησε την ίδια υπόσταση της ΕΕ και των θεσμών της στρέφοντας την προσοχή από το οικονομικό στο πολιτικό ξανά. Σίγουρα όλα αυτά που συνέβησαν σε τόσο συμπυκωμένο χρόνο θα τα αναλύουμε και θα τα κουβεντιάζουμε για καιρό κι έτσι πρέπει. Να δούμε το δημοψήφισμα και το ΟΧΙ σαν μια εξαιρετική ευκαιρία εμβάθυνσης στον συλλογικό μας εαυτό. Η προσκόληση να ερμηνεύσουμε το ΟΧΙ σαν πρόθεση ολοκληρωτικής ρήξης, εκτός του ότι δεν ξέρουμε πόσους πραγματικά εκφράζει από το 61%, αποκτά και τελεολογικά χαρακτηριστικά. Ας αντισταθούμε στην ευκολία της απογοήτευσης και ας κρατήσουμε την ορμή, την αγωνιστική διάθεση και το όραμα. Αντί να γκρεμίσουμε με αφορισμούς και κατηγορίες προδοσίας τον κόσμο που γέννησε αυτό το βίωμα, να χτίσουμε πάνω του μια νέα προοπτική ζωής. Το οφείλουμε στους εαυτούς μας
www.artinews.gr
Δημοσίευση σχολίουDefault CommentsFacebook Comments