Δούναι και λαβείν, μια αμφίδρομη διαχρονική σχέση, Τρανταχτό παράδειγμα ΔΑΕ- ΔΙΑΣ- ΖΗΤΑ Άρθρο Ιωάννη Μπαλατσούκα

Η έκφραση ανταποδοτικά οφέλη είναι άγνωστη και απροσδιόριστη για την ελληνική πολιτεία γεγονός που σχετίζεται με  την αποδοτικότητα του κάθε αστυνομικού αλλά και δεν προστατεύει το αίσθημα δικαίου.

 Συγκεκριμένα αναφέρομαι, χωρίς να επιδιώκω να κρίνω την προσφορά του κάθε συναδέλφου και να μας  διαχωρίσω σε μαχίμους ή σε διοικητικούς, στην έλλειψη θεσμικής πρόνοιας  και στην ανεπάρκεια κινήτρων. Αλλά ας

τα πάρουμε ένα-ένα!

Με το υπάρχον συνταξιοδοτικό σύστημα θέλουμε σαράντα (40) χρόνια υπηρεσίας για την σύνταξη αλλά δεν ξέρουμε ποσά χρόνια πρέπει να υπηρετήσει στο << πεζοδρόμιο >> ένας αστυνομικός προκειμένου να τοποθετηθεί σε κάποια εσωτερική  υπηρεσία ή σε κάποια υπηρεσία τουλάχιστον με σταθερό ωράριο. Μια πρόταση λοιπόν θα ήταν (αφού δυστυχώς δεν φαίνεται στον ορίζοντα να δίνεται λύση στο άστατο ωράριο) να προβλέπουν οι κανονισμοί τον  χρόνο προϋπηρεσίας  προκειμένου κάποιος αστυνομικός με πολλά χρόνια εάν επιθυμεί να μετακινείται σε εσωτερική υπηρεσία ή σε υπηρεσία  με σταθερό ωράριο. Έτσι προστατεύεται η αξιοπρέπεια και η προσφορά του αρχαιοτέρου αφού δεν θα χρειαστεί  να παρακαλέσει για το αυτονόητο. Παράλληλα θα λυθούν και τα χεριά του εκάστου διοικητή που θέλει να ξεκουράσει τον αρχαιότερο αλλά εξαιτίας παρεμβάσεων και παρεμβολών πολλές φόρες αδυνατεί.

Η έλλειψη κίνητρων απεικονίζεται στην  παρούσα κατάσταση όπου υπάρχουν διαφόρων ταχυτήτων υπηρεσίες και κατά επέκταση δημιουργείτε μια ατμόσφαιρα  αλληλοσπαραγμού!

Το ερώτημα είναι γιατί μια υπηρεσία είναι περιζήτητη ενώ κάποιες άλλες θεωρούνται <<κάτεργα>>. Η απάντηση  είναι υποκειμενική. Παρόλα αυτά κάποια βαρυσήμαντα στοιχειά όπως το ωράριο εργασίας, ο χώρος εργασίας, η επικινδυνότητα αλλά και η υπευθυνότητα του κάθε πόστου είναι σίγουρα αντικειμενικά και πιστεύω ότι θα συμφωνείτε οι περισσότεροι! Λαμβάνοντας υπόψη την δύσκολη οικονομική κατάσταση της χώρας γίνεται αντιληπτό ότι η πολιτεία δεν προτίθεται να αυξήσει τα επιδόματα που αφορούν την επικινδυνότητα της αποστολής μας, του εναντίον μήπως τα μειώσουν κιόλας . Μια δεύτερη πρόταση λοιπόν θα ήταν να δοθούν κίνητρα μέσω συνταξιοδοτικών παροχών(τα οποία είναι αναίμακτα για την πολιτεία αφού δεν αγγίζουν άμεσα τα οικονομικά)όπως είναι τα διπλά χρόνια για τους μαχίμους  σε υπηρεσίες όπως η Δ.Α.Ε., η ΔΙ.ΑΣ., η ομάδα Ζ και οι Πεζοί Τροχονόμοι. Για παράδειγμα ανά πέντε (5) έτη ο μάχιμος να ανταμείβεται με  ένα επιπλέον χρόνο εργασίας.

Συγκεκριμένα η Δ.Α.Ε. έχει τους περισσότερους τραυματίες αλλά και το πιο άστατο ωράριο με συχνές πλέον έκτακτες μετακινήσεις αλλά και διανυκτερεύσεις, διαταράσσοντας την οικογενειακή γαληνή των υπηρετούντων σε αυτήν. Η ΔΙ.ΑΣ. και η ομάδα Ζ που είναι  η αιχμή του δόρατος για την αστυνόμευση καλούνται πάνω σε δύο ροδές με αντιπάλους τον καιρό, το κυκλοφοριακό αλλά και την εκ των πραγμάτων έλλειψη στοιχειώδους ασφάλειας να επιληφθούν όσο πιο γρήγορα γίνεται με τραγικές  συνέπειες πολλές φόρες για τους ίδιους(τραυματισμοί, ΕΔΕ και το χειρότερο θανατηφόρα περιστατικά). Τέλος οι πεζοί τροχονόμοι ειδικότερα των μεγαλουπόλεων βρίσκονται στο επίκεντρο της ατμοσφαιρικής ρύπανσης εισπνέοντας καθημερινά μικροσωματίδια, που συμφωνά με έρευνες πανεπιστήμιων προκαλούν μακροχρόνια διαφορές αναπνευστικές παθήσεις.

Το bloko, η Ένωση Θεσσαλονίκης, τα ΜΑΤ, η εκπαίδευση, τα σχόλια και η ΣΕΑΘΟι τεχνοκράτες - γραφειοκράτες ισχυριζόμενοι ότι  δεν είναι υλοποιήσιμες οι προτάσεις θα τις απορρίψουν. Γυρίζοντας πίσω όμως τον χρόνο θα θυμούνται οι παλαιότεροι ότι το ίδιο ισχυρίζονταν και για την αλλαγή του κώδικα μεταθέσεων με αξιοκρατικά κριτήρια και δη τα μόρια. Επίσης το ίδιο ισχυριζόταν για την νυχτερινή αποζημίωση. Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΟΜΩΣ ΤΟΥΣ ΔΙΕΨΕΥΣΕ!


Την φράση δούναι και λαβείν την χρησιμοποίησα συμβολικά θέλοντας να περιγράψω το εξής: στην αρχαία Ελλάδα το κίνητρο για τους  οπλίτες, αν κατάφερναν να επιβιώσουν από την πρώτη γραμμή μάχης, ήταν να μετατοπιστούν στις μετόπισθεν γραμμές. Αυτή η μετατόπιση ενίσχυε και το αξιόμαχο το στρατεύματος διότι οι παλαιότεροι λόγω της εμπειρίας τους δεν επέτρεπαν κατά την διάρκεια μιας μάχης σε περίπτωση άτακτης φυγής τους μπροστινούς να οπισθοχωρήσουν. Η ανταπόδοση σε περιόδους ειρήνης ήταν να κατέχουν εξέχουσες θέσεις στην κοινωνία και να χαίρουν της εκτίμησης των συμπατριωτών τους.

ΓΙΑΤΙ ΛΟΙΠΟΝ ΝΑ ΜΗΝ ΜΙΜΗΘΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΑΡΧΑΙΟΥΣ ΗΜΩΝ ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ;


ΜΠΑΛΑΤΣΟΥΚΑΣ Ιωάννης
Ιδρυτικό μέλος Σ.Ε.Α.Θ.
Μέλος Εκτελεστικής Γραμματείας Σ.Ε.Α.Θ.
Μέλος Ε.Κ.Α.